Utopia 2007 (deel 2)

Let op: dit is een verslag uit 2007. De informatie die hierin wordt gegeven kan inmiddels verouderd zijn.

Verslag van de conventie Utopia 8 in Scheveningen (NL)

De allerlaatste editie van deze historische conventie!

Op deze pagina kun je een conventieverslag lezen van alle gebeurtenissen op zondag 21 oktober 2007.

Zondag 21 oktober 2007

We arriveerden pas om half tien, aangezien we nu de stand niet meer op hoefden te bouwen. Ik heb vervolgens het grootste gedeelte van de dag in de Q&A ruimte door gebracht. Het was niet nodig om constant bij onze stand te blijven. De meeste bezoekers komen namelijk voor de acteurs. Tijdens de vragenuurtjes zit de Q&A ruimte stampvol, terwijl er dan bij de fanclubstands en de dealers weinig bezoekers te vinden zijn. Maar zodra de Q&A’s zijn afgelopen, stromen de gangen weer vol met mensen die in de pauzes tot het volgende vragenuurtje genoeg tijd hebben om overal rond te lopen.

In de fanclubruimte was het hele weekend ook Dark Armada aanwezig, die o.a. een SFX workshop voor bezoekers organiseerde. Verder kwamen Luciana, David en John alledrie kort een keer kijken in de fanruimte, wat uiteraard erg leuk was. Luciana nam zelfs de moeite om uitgebreid bij alle fanstands langs te gaan.

Tussen de bedrijven door heb ik nog kennis gemaakt met de mensen van de Nederlandse Doctor Who fanclub, die ik tot nu toe alleen nog maar via fora kende. Erg leuk om eens de gezichten achter de namen te zien!

Q&A Luciana Carro (spoilers voor Battlestar Galactica seizoen 3)

Net als op zaterdag vertelde ze over haar liefde voor dieren en over hoe ze aan haar twee honden is gekomen. Ze haalde ooit een hond uit het asiel, maar het beestje liep weg nadat haar huisgenote per ongeluk de voordeur open had laten staan. Luciana was hierover erg verdrietig en kocht als troost een nieuwe pup. Enkele maanden later kreeg Luciana telefoon van haar dierenarts: haar hond was elders teruggevonden. Hij was geïdentificeerd aan de hand van zijn tatoeage. Uiteindelijk had Luciana dus, behalve twee katten, ook twee honden.

Verder moest de actrice tot haar schaamte bekennen dat ze, voordat ze haar Battlestar Galactica rol kreeg, geen idee had wie Edward James Olmos was. En dat hij in de serie de hoofdrol speelt wist ze al helemaal niet. Luciana kwam hier pas achter, nadat Bodie Olmos net als zijzelf een gastrol in Battlestar kreeg. Bodie wilde samen met Luciana repeteren en liet zich ontvallen dat zijn vader ook in de serie meespeelt. De naam ‘Edward James Olmos’ zei Luciana niets en zelfs Bodie’s verbazing (“Mijn vader is net zo beroemd als Tom Cruise!”) deed geen belletje rinkelen. Het kwartje viel pas toen Luciana voor het eerst enkele scènes van Battlestar bekeek. Bij het zien van Olmos’ gezicht riep ze enthousiast uit: “Oh, da’s een heel bekende acteur!” Waar Bodie droogjes aan toe voegde: “En dat is dus mijn vader.”

Laatste Battlestar weetjes: Luciana zou het niet erg gevonden hebben als Kat een Cylon zou zijn geweest. Verder zijn de pakken die de piloten in de serie dragen in het echt erg oncomfortabel voor de acteurs. De pakken zijn gemaakt van rubber en zijn in de winter veel te koud en in de zomer veel te warm.

Q&A John de Lancie & David Nykl

Ongeveer een uur lang werd gepraat over met name het theaterwerk van beide heren, alsook hun andere professionele werkzaamheden. Verschillende keren kwam uit het publiek de vraag of John en David het zouden zien zitten om in series als Heroes of zelfs soaps mee te spelen. David antwoordde steevast met: ‘Het telefoonnummer van mijn agent is ######’. Kortom: ja dus, ze zouden in (bijna) alles mee spelen, mits het goed betaald en niet te ver van huis is.

John vertelde een hilarisch verhaal over de periode dat hij inderdaad aan een soap had meegewerkt. De kwaliteit van de serie was niet al te best en John besloot daarom zijn rol (een koelbloedige moordenaar) te benaderen alsof het een komedie was. Uiteindelijk kreeg hij van een regisseur de nadrukkelijke opdracht om een bepaalde scène heel serieus te spelen. Gevolg was dat John deze scène bewust compleet over-the-top speelde en naderhand prompt van de regisseur het compliment kreeg dat hij zo ontzettend goed had geacteerd.

Ook werden enkele anekdotes over het werken op televisie sets verteld. In tegenstelling tot wat de meeste mensen misschien denken, bestaat acteren in werkelijkheid uit urenlang wachten voordat een opname pas kan beginnen. Lange teksten (en vooral techno-babble) uit het hoofd leren is een pittige taak, maar dit schijnt na verloop van tijd makkelijker te worden. Slechts zo nu en dan wordt de regelmaat van het filmen onderbroken door een bijzondere of grappige gebeurtenis. John vertelde over de keer dat hij in een Star Trek scène naakt moest verschijnen. Eerst werd dit gefilmd met alleen een soort suspensoir aan, maar na een tijdje werd duidelijk dat dit in beeld te zien was. Daarom besloot hij spontaan alles maar uit te trekken, tot grote schrik van de crewleden.

David en John ontzenuwden met hun verhalen de mythe dat alle acteurs ‘rijk’ en ‘beroemd’ zijn. Het duo maakte duidelijk dat deze begrippen in werkelijkheid weinig voorstellen en dat zij altijd op zoek moeten naar nieuw werk om hun geld bij elkaar te verdienen. Acteurs blijken ook maar gewoon mensen te zijn.

Helaas kan ik me van deze Q&A verder weinig details herinneren, behalve dat het erg boeiend was om naar de gesprekken van beide heren te luisteren.

Q&A Robin Curtis & Lolita Fatjo

Robin had op zaterdagavond een one woman show gegeven voor het geïnteresseerde publiek. Ik ben hier niet bij aanwezig geweest, maar uit de context heb ik begrepen dat dit een show was waarin de actrice haar seksuele verleden uit de doeken doet. Als een gevolg daarvan gingen veel vragen tijdens deze Q&A over de vorige avond.

Robin is vier keer getrouwd geweest en is net zo vaak weer gescheiden. Tijdens audities werd haar soms gevraagd om iets grappigs te vertellen en op een gegeven moment begon ze verhaaltjes over haar rampzalig verlopen liefdeslevens te vertellen. De reacties hierop waren erg positief en Robin kreeg de tip dat ze met haar verhalen iets moest gaan doen. Dit resulteerde in haar one woman show. Omdat het toch over een behoorlijk persoonlijk onderwerp gaat, heeft Robin haar show nog niet zo vaak opgevoerd. Met behulp van de reacties uit haar publiek hoopt ze de show steeds beter te maken en daarom werden de bezoekers gevraagd om hun meningen. De meeste reacties waren echter zeer positief.

Tegenwoordig acteert Robin niet meer. In Hollywood zijn rollen voor actrices boven de 50 erg schaars en ze besloot daarom na scheiding nummer zoveel een nieuwe draai aan haar leven te geven. Ze verdient nu haar geld door huizen te bouwen en deze door te verkopen. Als makelaar heb je het echter ook niet altijd makkelijk, aldus Robin, aangezien de klanten behoorlijk veeleisend kunnen zijn. (Ze illustreerde dit met een verhaal over iemand, die zelfs na meer dan 50 huis bezichtingen zijn of haar droomhuis nog steeds niet had gevonden.)

Ook werd ingegaan op haar vroegere rollen. Robin had gastrollen in o.a. Knight Rider en MacGyver. Ze heeft zelfs een keer moeten zoenen met Richard Dean Anderson, wat haar erg goed was bevallen. De samenwerking met David Hasselhoff had blijkbaar minder indruk gemaakt. Ook onthulde Robin zonder schaamte tijdens de opnames van The Search for Spock een affaire gehad te hebben met één van de acteurs die de jongere Spock speelde. (Nadat de opnames waren afgelopen, was ook de relatie weer voorbij.) Het moge duidelijk zijn, Robin heeft een zeer open persoonlijkheid. Ze vertelde dit alles echter op een zeer humoristische wijze, waardoor haar uitspraken lang niet zo platvloers overkwamen als deze tekst misschien doet vermoeden.

Lolita kende ik vooraf helemaal niet, behalve van naam. Ze bleek een heel aardige vrouw te zijn. Dit was al haar derde keer als Utopia gast. Gelukkig had ze er geen moeite mee om haar verhaal nog eens te vertellen.

Ooit was Lolita een actrice in Hollywood. Zo’n 20 jaar geleden brak er (net als nu in 2007) een grote staking uit, waardoor de hele stad voor meer dan 6 maanden lang plat lag. Lolita zag zich gedwongen om een baan als administratief medewerker te nemen. Toen de staking weer voorbij was wilde ze eigenlijk weer aan de slag als actrice, maar kreeg toen een aanbieding om voor Gene Roddenberry te gaan werken. Er werden namelijk mensen gezocht die scripts op de computer konden uittypen. Dit moest worden gedaan met iets genaamd ‘Microsoft’. Lolita had er nog nooit van gehoord, maar besloot toch te gaan solliciteren voor de baan. Een vriendin van haar had een computer en ter voorbereiding ging Lolita een avondje bij die vriendin op bezoek om dit apparaat eens nader te bekijken.

Op een morgen verscheen Lolita dus in het kantoor van Gene Roddenberry. Ze werd opgewacht door allerlei mannen in pakken die haar wanhopig vroegen of zij de langverwachte Microsoft-expert was. Lolita loog, zei ja en kreeg de baan. Zelf noemt ze die dag haar beste acteerprestatie ooit. Uiteindelijk heeft ze vele jaren als productie assistent voor The Next Generation en Deep Space Nine gewerkt.

Tegenwoordig is Lolita de agent van de Star Trek acteurs die zich in het internationale conventiecircuit mengen. (Conventie optredens kunnen via het kantoor van Lolita worden geboekt.) Ze gaf toe dat sommige Star Trek acteurs zich op conventies net als kleine kinderen gedragen, maar wilde geen namen noemen. Ze noemde het voorbeeld van een hysterische acteur die in hetzelfde weekend op een conventie in de V.S. zat en die verwachtte dat Lolita, vanuit Nederland en via de telefoon, hem een betere zitplaats in het vliegtuig of een betere plaats aan een signeertafeltje zou bezorgen. Het standaard antwoord van Lolita in zulke situaties is: “Ik zit aan de andere kant van de wereld. Wat denk je dat ik daar aan kan doen?”

Robin en Lolita bleken overigens een goede combinatie te zijn. Beiden zijn vriendelijk en erg grappig! Al ging het gesprek soms nergens over, ik heb me geen moment verveeld.

Whose Line Is It Anyway?

Ongetwijfeld het hoogtepunt van het weekend. In principe kregen de aanwezige gasten de opdracht om De Lama’s na te spelen, tot grote hilariteit van het publiek. De gasten openbaarden op deze manier hun indrukwekkende improvisatie technieken. Er gebeurde te veel om dit hier kort te kunnen samenvatten, maar vooral het naspelen van een dating-spelletje leidde tot onvergetelijke momenten.

Robin moest de kandidate voorstellen, die uit drie vrijgezellen (Luciana, John en David) haar ‘ware’ moest kiezen. Luciana speelde Lucille Ball, John was Shakespeare en David speelde Casanova. Robin zat met haar rug naar de drie overige acteurs en moest 1) raden wie wie speelde en 2) door middel van specifieke vragen haar ideale date eruit filteren. Deze vragen waren o.a. ‘Wat zou je tijdens onze eerste date willen doen?’ (Shakespeare: “Ik neem je mee naar een balkon.” Casanova: “Seks. We hebben dan een half uur de tijd, want daarna komt mijn volgende date al.”) ‘Hoe zou je indruk willen maken bij mijn ouders?’ (Casanova: “Ik mep je vader in zijn gezicht en ga dan met je moeder naar bed.”) Lolita diende hierbij als presentator van de ‘show’. Robin koos uiteindelijk voor Shakespeare en wist, met uitzondering van Lucille Ball, ook te raden wie wie speelde.

Daarna kregen de acteurs nog de opdracht om enkele scènes te improviseren, bijvoorbeeld ‘Amerikaanse toerist gaat een Amsterdamse coffeeshop binnen’ (Luciana als toeriste, John als coffeeshop houder), ‘duffe huisvrouw gaat langs bij een louche autoverkoper voor een wagen’ (Robin als klant, John als verkoper) of ‘stoere brandweerman redt kitten uit hoge boom’ (Robin als brandweerman, David als bange en verwijfde kattenliefhebber). Deze scènes moesten in verschillende stijlen geacteerd worden, bijvoorbeeld in overdreven soapstijl of in pornostijl. (“Red mijn kitten!” werd zo “Wil je mijn poesie even pakken?”) Erg grappig allemaal en de hele zaal lag dan ook plat van het lachen.

Sluitingsceremonie

Aangezien dit de allerlaatste Utopia was, werd uitgebreid afscheid te genomen. Zowel van de gasten (die allen flessen drank kregen als presentje), alsook van de drie organisatoren, die deze bijzondere conventie jaarlijks op vrijwillige basis organiseerden. Respect hiervoor! Ik zag dat Lolita het tijdens de emotionele sluitingsceremonie niet droog kon houden. Verder werd er ten behoeve van de liefdadigheid nog een speciale Utopia poster (met daarop de handtekeningen van de aanwezige gasten) geveild door de acteurs zelf. Als ik het me goed herinner bracht dit zo’n 200 euro op.

Kort nadat de ceremonie was afgelopen keerden we huiswaarts. Alle dealers en fanclubs hadden hun stands inmiddels opgeruimd, een teken dat de conventie nu toch echt voorbij was. Het was wel een beetje ontnuchterend om na twee dagen vol plezier en gezelligheid ineens weer in een tochtige saaie tram te zitten. Goodbye Utopia!

Conclusie

Het spreekt voor zich: erg jammer is dat dit de allerlaatste Utopia was. Hiermee komt toch een tijdperk ten einde, aangezien de enige Nederlandse conventie die zich uitsluitend op het SF-genre richt ophoudt met bestaan. En niet te vergeten: maar weinig andere cons bieden, naast een gezellige intieme sfeer, ook de mogelijkheid om zo dichtbij bij de acteurs komen. Hopelijk zal er in de toekomst door iemand een nieuw, soortgelijk initiatief worden opgezet.

Op persoonlijk gebied valt te zeggen dat we tijdens deze twee dagen vele mensen zijn tegengekomen en ontelbare leuke gesprekken hebben gevoerd. Conventies zijn altijd interessante ervaringen en Utopia 8 was daarop uiteraard geen uitzondering. En niet te vergeten: hopelijk hebben we dit weekend ook nieuwe lezers voor onze website gewonnen!